Nürburgring – De geschiedenis van een iconisch circuit

Deze pagina vertelt de geschiedenis van Duitslands meest legendarische racebaan, tevens het langste permanente racecircuit ter wereld. De oude Nürburgring, ook wel bekend als de Grüne Hölle (Groene Hel). Beroemd vanwege de “Touristenfahrten” op de Nordschleife, het ongeluk van Niki Lauda, maar ook vanwege de achtbaansoap en het daaruit volgende faillissement…

De bouw van de Nürburgring

Met de bouw van de Nürburgring werd in 1925 begonnen als een werkverschaffingsproject. Het circuit werd in 1927 geopend en bestond uit drie gedeeltes. De 7,747km lange Südschleife, de 2,238km lange Start und Ziel Schleife en de beruchte 20,810km lange Nordschleife. Ook was er een gedeelte van de Nordschleife speciaal aangelegd voor tests, de zogenaamde Steilstrecke.

De jaren dertig

Van 1930 tot 1934 maakte de Nürburgring een zware tijd door, door de economische crisis bleven de autofabrikanten, de sponsoren en de toeschouwers weg. Dat veranderde toen een nieuwe internationale raceformule ontstond waarin de Duitse merken Mercedes en Autounion zeer succesvol waren. Met het uitbreken van de tweede wereldoorlog in 1939 eindigde deze periode.

De Grand Prix van Duitsland

Na de oorlog werd er in 1947 voor het eerst weer een race georganiseerd op de Südschleife. Van 1951 t/m 1976 was de Nürburgring 22 keer het toneel van de Grand Prix van Duitsland.

Naarmate de techniek vorderde werden met name de bochtensnelheden steeds hoger, waardoor de baan als maar meer intimiderend werd. In de jaren 70 gaf Jacky Stewart hier uiting aan door het circuit de bijnaam “de groene hel” geven!

Het ongeluk van Niki Lauda

Het seizoen 1976 leek regerend kampioen Niki Lauda op de goede weg zijn titel met succes te verdedigen. Toen het Formule 1 circus voor de tiende Grand Prix neerstreek op de Nürburgring had hij er reeds vier gewonnen. Zijn grootste rivaal dat jaar was James Hunt die ook al drie races had gewonnen, waaronder de vorige race op Brands Hatch. Tenmiste dat dacht men op dat moment… Later dat jaar zou Hunt gediskwalificeerd worden vanwege technische onregelmatigheden tijdens die race, en werd Lauda met terugwerkende kracht de winnaar van de Britse Grand Prix.

Om zijn voorsprong in het kampioenschap te houden moest Lauda op de gevaarlijke Nürburgring vol aan de bak. Voor de race hadden de rijders al aangegeven niet tevreden te zijn met de veiligheid, doch men ging toch van start. Tijdens de race spint Niki Lauda bij Bergwerk – een snelle knik naar links – van de baan, klapt in de vangrails en stuitert brandend weer terug op de baan. De aanstormende Guy Edwards kon de Ferrari van Lauda nog net ontwijken maar Harald Ertl en Brett Lunger rijden beide tegen de auto aan. Lauda wordt zwaargewond afgevoerd naar het ziekenhuis terwijl voor zijn leven werd gevreesd…

Het einde van de oude Nürburgring

Overleven deed hij het wel maar hij hield zware brandwonden over aan het ongeluk. Na de crash wordt de race herstart en gewonnen door James Hunt. Lauda maakte na zijn herstel op Monza zijn rentree. Als de laatste race van het seizoen op het Japanse Fuji wordt geteisterd door zware regen trekt Lauda zich terug. Hij dacht voldoende voorsprong te hebben om de titel alsnog te kunnen verdedigen. James Hunt moest minstens derde worden om hem nog van de titel af te houden. En James Hunt werd derde.

Na het ongeluk van Niki Lauda werd de kritiek op de Nürburgring alsmaar luider. Er werden zware eisen gesteld voor de verbetering van de veiligheid die door het circuit niet op te brengen waren, met als resultaat dat de Grand Prix van Duitsland verhuisde naar Hockenheim.

De Grand Prix Strecke

Wilde de Nürburgring de Grand Prix ooit weer terughalen moest er een nieuw modern circuit moest worden aangelegd. Dit resulteerde in de bouw van de Grand Prix Strecke. Hiervoor moesten de Südschleife en de Start und Ziel Schleife wijken.

Op 30 November 1981 wordt de eerste steen van de nieuwe Grand Prix Strecke gelegd, een ultra modern circuit met zulke grote uitloopstroken waardoor het publiek ver van de baan af kwam te zitten. In 1984 wordt de nieuwe Nürburgring geopend met een toerwagenrace met Mercedessen die allemaal werden bestuurd door Formule 1 rijders. De race werd gewonnen door Ayrton Senna. Datzelfde jaar werd de Formule 1 Grand Prix van Europa op de Grand Prix Strecke verreden.

De Mercedes waarmee Ayrton Senna de openingsrace op de Grand Prix strecke won staat tegenwoordig in het Nürburgring-Museum.

De Formule 1 weer terug op de Nürburgring

In 1985 wordt de Grand Prix van Duitsland weer verreden op de nieuwe Nürburgring, doch vanaf 1986 wordt deze toch weer gehouden op Hockenheim. De Formule 1 zal pas weer naar de Eifel terugkeren in 1996 voor de Grand Prix van Europa.

Tot en met 2006 vond deze race jaarlijks plaats op de Nürburgring (Ook enkele keren ook onder de naam GP van Luxemburg) waardoor Duitsland twee Formule 1 races per seizoen had. Hier komt in 2007 een einde aan wanneer met Hockenheim wordt overeengekomen dat beide circuits om en om een Duitse Grand Prix zullen organiseren, dit in verband met de hoge kostten die het organiseren van een Formule 1 race met zich meebrengen.

In de oneven jaren mag de Nürburgring voortaan de Grand Prix organiseren. Vreemd genoeg werd deze in 2007 verreden onder de naam Grand Prix van Europa! Vanaf 2009 wordt op de Nürburgring weer de Grand Prix van Duitsland verreden. Hieraan komt in 2015, als indirect gevolg van het faillissement, een einde. Maar daarover verderop in dit artikel meer.

Capricorn, de nieuwe eigenaar van de Nürburgring, is niet bereidt enorme verliezen te leiden op het organiseren van een Grand Prix. Men kon het niet op tijd eens worden met Ecclestone en daarmee werd de Grand Prix van Duitsland voor 2015 van de kalender geschrapt. Ook de jaren daarna wordt men het niet meer eens. De (voorlopig) laatste Grand Prix van Duitsland op de Nürburgring was dus in 2013.

De brug bij Breidscheid met rechts de op- en afrit. Hier kun je halverwege je ronde de Nordschleife even verlaten voor een adempauze. Sommige lokalen combineren een rondje Nordscheife vaak met een bezoekje aan de nabij gelegen stad Adenau, om boodschappen te doen.

De achtbaan en het faillissement van de Nürburgring

Aan het begin van de nieuwe eeuw hadden de toenmalige uitbaters grootse plannen met de Nürburgring. Onder de projectnaam Nürburgring 2009 werd eind 2007 begonnen met vrijmaken van het terrein achter de hoofdtribune. Hier moest een overdekt pretpark verrijzen met als hoofdattractie de snelste achtbaan ter wereld. Ook de hoofdtribune zelf werd afgebroken en vervangen door een nieuwe die aan de modernste eisen voldeed.

Achter de tribunes werd de zogenaamde ring°boulevard gebouwd. Langs deze boulevard vestigden zich winkels en verrees het overdekte pretpark. Hoewel nog niet alles af was werd de ring°boulevard in de zomer van 2009 officieel geopend. De hoofdattractie moest de 12 miljoen Euro kostende ring°racer worden, een gelanceerde achtbaan die tussen hoofdtribune en start/finish in enkele seconden van 0 naar 217 km/h zou accelereren. Op dat moment was er geen enkele achtbaan ter wereld die zo’n snelheid haalde.

Doch de ring°racer werd geplaagd door technische problemen waardoor bij de officiële opening, tijdens de Grand Prix van Duitsland 2009, de snelheid flink gereduceerd was. Voor een aantal genodigden, waaronder Michael Schumacher, draaide de ring°racer een symbolische eerste ronde.

Het failissement van de Nürburgring

Ondertussen was de Nürburgring, door het mislukken van project “Nürburgring 2009” in ernstige financiële problemen gekomen, hetgeen resulteerde in een faillissement dat werd uitgesproken op 17 juli 2012. De hoge ambities, die weinig te maken hadden met het uitbaten van een racecircuit, waren de uitbaters fataal geworden. Een curator werd aangesteld zodat het circuit voorlopig operationeel kan blijven.

In november 2012 werd besloten dat de Nürburgring zou worden verkocht. Tot dan toe was het circuit eigendom van Nürburgring GmbH waarvan de deelstaat Rheinland-Pfals 90% van de aandelen in bezit had. Deze verpachtte het weer aan de uitbater Nürburgring Automotive GmbH.

De Nürburgring in de verkoop

De aankondiging dat het circuit privé-eigendom zou worden leidde tot hevige protesten onder fans. Tijdens de 24uursrace van 2013 zijn er allemaal borden te zien met de teksten “Save it, don’t sell it!” en “Legenden verkauft man nicht!”. Het mocht niet baten, de Nürburgring zou verkocht worden. Wel werden er voorwaarden gesteld om te voorkomen dat het circuit alleen nog voor privédoeleinden zou worden gebruikt.

Wat betreft de achtbaansoap, verdere technische problemen zorgen ervoor dat de opening verschillende malen moest worden uitgesteld. Met vier jaar vertraging wordt de ring°racer dan eindelijk voor het publiek geopend op 31 oktober 2013. De geplande topsnelheid van 217 km/h had men laten vallen waardoor de achtbaan in 2 seconden naar “slechts” 160 km/h werd gelanceerd. Doch op 3 november wordt het onrendabele pretpark inclusief achtbaan voorlopig gesloten. Na 4 dagen en c.a. 2000 passagiers is het alweer voorbij voor de ring°racer.

Op 11 maart 2014 wordt bekend gemaakt dat het bedrijf Capricorn, een toeleverancier voor de automobielindustrie, de Nürburgring voor een bedrag van 77 miljoen Euro heeft gekocht en per 1 januari 2015 officieel eigenaar zal zijn. Capricorn maakt bekend 25 miljoen Euro in het circuit te gaan investeren. De nieuwe filosofie is dat de Nürburgring zich moet beperken tot zijn kernactiviteiten, de auto- en motorsport. Het pretpark past niet in deze filosofie en zou daarom inclusief achtbaan worden afgebroken.

Overigens staat de achtbaan er nog steeds. De kosten om hem af te breken zouden te hoog zijn. Aanvankelijk werd gehoopt de achtbaan te kunnen verkopen aan een partij die bereidt was de kosten van de afbraak voor zijn rekening te nemen. Doch inmiddels gaan er ook alweer geruchten rond dat de achtbaan misschien weer in gebruik zal worden genomen…

Wat er over is van de oude Nürburgring

Een deel van de Südschleife is tegenwoordig de openbare weg van Nürburg naar Müllenbach terwijl een ander deel er nog verlaten bij ligt. Op de Nordschleife worden alleen nog toerwagenraces gehouden, o.a. de Langstrecken Pokal en de 24 uurs race. Ook wordt het nog steeds gebruikt voor de z.g. Touristenfahrten.

Vrijwel dagelijks kun je tegen betaling rondjes rijden op de Nordschleife met je eigen auto of motor, zogenaamde “Touristenfahrten”. Het circuit heeft dan de status van openbare tolweg. Hierdoor ben je zelfs verzekerd wanneer je er rijdt. Deze tolweg mag uiteraard slechts in één richting bereden worden en er geld geen maximum snelheid!

Hier begint de Fuchsröhre… Klik op de foto om alles over deze adembenemende bochtencombinatie op de Nordschleife te lezen!

De Südschleife, het vergeten deel van de oude Nürburgring! Klik op de foto voor informatie over dit deel van het oude circuit.

De speciaal voor testritten aangelegde Steilstrecke. Klik op foto voor meer informatie over dit bijzondere deel van de Nordschleife!

© Tekst & foto’s: Herman Liesemeijer