Nivelles-Baulers & oud Spa-Francorchamps in 2003

Een stukje pure nostalgie. Kort nadat ik op 16 september 2003 de MSN groep Circuits of the past was begonnen bezocht ik Spa-Francorchamps en Nivelles om wat nieuwe foto’s voor de site te maken. Op 3 oktober schreef ik hier een verslag over. Dit was mijn allereerste verslag van een circuitbezoek, vandaar dat het nog niet zo goed geschreven is als mijn huidige verslagen 😉

Circuitbezoek Spa-Francorchamps

Afgelopen dinsdag was ik op Francorchamps. In tegenstelling tot de laatste keer dat ik er was, was het nu prachtig zomers weer. Aangekomen bij het circuit wel een tegenvallertje, het Grand Prix circuit was afgesloten. En dat terwijl ik me er zo op had verheugd weer eens de Raidillon te bestormen.

NB: Wat ik op dat moment niet wist was dat het circuit al sinds 2000 een permanent circuit was.

Maar vooruit ik was er tenslotte in de eerste plaats om foto’s van het oude gedeelte te maken, en dat is tegenwoordig permanent openbare weg. Via een nieuwe weg, die ook veel van een circuit weg heeft, rijd ik om het Grand Prix gedeelte heen om bij Les-Combes uit te komen. Liever was ik bij Start/Finish begonnen, doch hier bij Les-Combes begin ik aan mijn ronde.

De foto’s die ik bij deze gelegenheid maakte zijn terug te vinden op de pagina: Een ronde oud Spa-Francorchamps >>

Circuitbezoek Nivelles-Baulers

Donderdag heb ik de restanten van het circuit van Nivelles opgezocht. Waar vroeger Emmerson Fittipaldi als winnaar werd afgevlagd rijden nu de vrachtauto’s om hun lading op te halen bij de bedrijven die hier nu zitten. Alleen aan de glooiing kun je het oude rechte end nog herkennen en aan een restant van de oude pits. Aan het eind van het rechte stuk bevindt zich een heuvel waarachter vroeger de eerste bocht lag, boven op deze heuvel ligt nu een minirotonde en de doorgang naar eerste bocht is afgesloten, hier wordt een nieuw weggedeelte aangelegd.

Dan maar het “clubcircuit” volgen, zo dacht ik. Ongeveer waar vroeger een chicane lag kom je weer op een nieuwe weg die het circuit volgt. Aan het eind hiervan staan hekken op de weg en begint het laatste deel van wat nog over is van het oude circuit. Omdat ik hier niet met de auto kan komen zonder deze te beschadigen ga ik te voet verder.

Ik loop over de laatste overblijfselen van het circuit van Nivelles. In gedachten zie ik de bolides met hoge snelheid voorbijrijden en even voel ik me die mafkees die op Silverstone tijdens de Grand Prix op het circuit ging lopen. De snelle rechts-links-combinatie en de laatste bocht, een vlakke uitvoering van de Tarzanbocht op Zandvoort, liggen er nog steeds. Maar waarschijnlijk zal het niet lang meer duren voor ook hier de bedrijven de rust van de konijnen en de fazanten na meer dan 20 jaar komen verstoren.

Het mooiste deel van Circuit Nivelles

Via de restanten van het rennerskwartier kom ik weer terug bij de auto. Terugrijdend trekt een graafmachine, op de plaats van bocht 4, mijn aandacht. Het leek me wel een symbolisch plaatje, een graafmachine die het oude circuit van Nivelles sloopt. Op deze plaats trof ik onder een laag modder en klei de restanten aan van bocht 4.

Iets verderop lagen enorme bulten aarde, maar ik besloot om hier maar eens overheen te klimmen. Achter deze bulten zag ik dat men bezig was een nieuwe weg aan te leggen, precies in het model van de bocht die daar vroeger lag, alleen smaller en voorzien van stoepranden…

Dit was het mooiste gedeelte van Circuit Nivelles. Twee hele snelle lange doordraaiers achter elkaar, de eerste klom omhoog en de tweede daalde af. Toch een beetje een eerbetoon aan deze mooie bochten dat de vorm behouden blijft. Ook al zul je er nooit meer met dezelfde snelheid doorheen kunnen gaan.

Zie voor de complete geschiedenis van dit circuit het hoofdartikel >>

Tot zover mijn allereerste verslag van een dubbel circuitbezoek. Ik hoop dat je het leuk vond. Zo ja, reacties zijn welkom! 😉

Herman.