Change language: English

De Grenzlandring, in het Duitse Wegberg, was van 1948 t/m 1952 het snelste stratencircuit van Europa. Dit ruim 9 kilometer lange ovale traject, bestaande uit openbare wegen, had eigenlijk een militaire oorsprong…

Het ontstaan van de Grenzlandring

Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog hadden de Duitse soldaten een transportroute nodig richting het westelijke front. Omdat er zwaar materiaal over deze weg vervoerd moest worden werd gekozen voor betonplaten. Na de oorlog deed de weg dienst als ringweg rond de stad Wegberg.

Grenzlandring - Brug Roermonder-Kurve

Op een nacht was de burgemeester van het nabijgelegen Rheydt verdwaald op deze weg, toen hij voor de derde keer dezelfde fietser inhaalde had hij door dat hij rondjes aan het rijden was. Hij vroeg de in Rheydt woonachtige coureur Emil Vorster dit parcours eens op zijn mogelijkheden voor races te onderzoeken. En zo gebeurde het dat op 19 September 1948 hier de eerste races werden gehouden.

De layout van de Grenzlandring

Het parcours bestond uit twee hele lange rechte stukken en had alleen maar zeer snelle linker bochten. Het was zeer snel en gevaarlijk stratencircuit dat ook wel vergeleken werd met het legendarische circuit van Tripoli. In Wegberg en omgeving werd de Grenzlandring vaak liefkozend “De AVUS van het westen” genoemd.

Grenzlandring - LayoutDe Grenzlandring had een typische ovalen vorm. Klik op het kaartje voor een fotoreportage van een ronde.

Bij de motorraces van 11 september 1949 reed Georg Meier met zijn BMW een gemiddelde racesnelheid van 209 km/h, in zijn snelste ronde was het gemiddelde 216 km/h. Bij de auto’s bereikte Toni Ulmen op 9 September 1951 een gemiddelde racesnelheid van 211,9 km/h.

Veiligheid was iets waar in die tijd nog nauwelijks over werd nagedacht. Vangrails en uitloopstroken waren er niet. De enige veiligheidsmaatregel om het publiek te beschermen was een afzetting van strobalen. Om te voorkomen dat een voertuig te ver door zou schieten had men deze met staaldraden aan elkaar vast gemaakt. Iets wat ze nog zuur zou opbreken…


In deze video zie je een ronde over de Grenzlandring zoals die er nu bijligt.

Het ongeluk in 1952 en het einde van de Grenzlandring

We schrijven zondag 31 augustus 1952. Die dag waren er weer races op de Grenzlandring en het publiek was er weer massaal op afgekomen. Maar in de middag slaat het noodlot toe. Helmut Niedermayr crasht tijdens een Formule 2 race aan het eind van de Roermonder Kurve en komt aan de binnenkant van de bocht tussen het publiek terecht. Er vielen 13 doden en 42 gewonden waaronder Helmut Niedermayr zelf.

Onder de doden waren 6 kinderen. Door hun geringe grootte stonden ze precies met hun hals ter hoogte van de staaldraden. Een hulpverlener die ter plekke kwam verklaarde dat een van de kinderen zelfs onthoofd was.

Grenzlandring - MonumentGrenzlandring - Monument

Dit vreselijke ongeluk, één van de zwaarsten uit de autosportgeschiedenis, betekende het einde van de Grenzlandring. De minister van binnenlandse zaken verbood het om hier nog langer races te organiseren. In 2012, precies 60 jaar na dato, werd op de plaats van het ongeluk ter nagedachtenis een monument onthuld ter nagedachtenis aan de slachtoffers.

Anno nu

Vandaag de dag doet de oude Grenzlandring nog uitsluitend dienst als ringweg van Wegberg. Het parcours is grotendeels nog hetzelfde, doch hier en daar zijn er wat nieuwe aansluitingen bijgekomen en is de weg een beetje verlegd.

Grenzlandring - Roermonder-KurveHier is de weg naar rechts verlegd voor een nieuwe splitsing. Het oorspronkelijke parcours kende alleen linkerbochten.

Grenzlandring - Rheydter-Gerade

© Tekst & foto’s: Herman Liesemeijer Kaartje: Mattijs Diepraam 8w.forix

Wat is jouw mening over dit circuit?

Abonneer op ons YouTube-Kanaal: youtube.com/circuitsofthepast